Chelatietherapie

Chelatietherapie

Wat is het?

Chelatietherapie wordt gebruikt om toxische metalen zoals lood, cadmium of kwik uit het lichaam te verwijderen (ontgiftingsinfuus). Toxische metalen komen in ons lichaam door de huidige milieuvervuiling: lood via drinkwater en voeding, en kwik via voeding (vis) en vooral via de kwikbevattende amalgaamvullingen in tanden en kiezen.

Ook een bekende toepassing van chelatietherapie is het voorkomen van kalkafzettingen, die in de bloedvaten kunnen ontstaan bij aderverkalking, de voornaamste oorzaak van hart en vaatziekten. Bijvoorbeeld bij etalagebenen, angina pectoris, hartinfarct en herseninfarct (TIA en CVA).

Een chelator is een aminozuur-achtige verbinding, die zware metalen en kalk kan binden, zodat ze kunnen worden uitgescheiden door de nieren. De meest gebruikte en veiligste chelator is het EDTA (ethyleen di-amino tetra azijnzuur) dat wordt toegediend via een infuus omdat het bij inname in de maag afgebroken wordt. De verbinding Calcium-EDTA wordt meestal gebruikt voor zware metalen en de verbinding Natrium-EDTA wordt gebruikt bij hart en vaatziekten.

Er zijn vele wetenschappelijke studies gedaan naar het effect van chelatietherapie bij hart en vaatziekten. Meta analyses geven zeer gunstige resultaten; 80-90% van de behandelde patiënten heeft baat bij de behandeling, maar deze studies zijn niet dubbelblind placebo gecontroleerd, hetgeen de huidige eis is van wetenschappelijk onderzoek

Wanneer toepassen?

Bij hart en vaatziekten, verhoogd cholesterol, verhoogde bloeddruk of preventief als er verhoogd risico is (diabetes) of als er een familiaire belasting is met hart en vaatziekten en diabetes.

Ook als er een vermoeden is dat zware metalen een rol spelen bij de klachten. In de praktijk wordt vooraf een bloedtest afgenomen voor lood of een urinetest (DMPS-test) voor het ontdekken van kwik en/of cadmium. Loodbelasting kan o.a. klachten geven zoals hoge bloeddruk of leer-, geheugen- en concentratie problemen en kwik heeft een voorkeur voor het centraal zenuwstelsel.

Hoe gaat het?

Bij chelatietherapie dienen we een infuus toe, dat meestal EDTA bevat, aangevuld met nog een aantal andere stoffen, zoals vitaminen en mineralen, omdat ook gedeeltelijk de  “goede stoffen” (zoals magnesium, chroom en vitamine B6 en B12) kunnen worden gebonden en uitgescheiden. Daarom moet men tijdens de kuur ook een multivitamine slikken. Voorafgaande aan de behandeling wordt een uitgebreid lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek verricht en eventueel aanvullende maatregelen aanbevolen.

Voor de behandeling van zware metalen zoals kwik of lood worden meestal vijf kortdurende ontgiftingsinfusen gegeven, naast het advies om eventueel de nog aanwezige amalgaam vullingen geleidelijk te laten verwijderen. Soms zijn meer infusen nodig. Omdat er veel milieuvervuiling is worden deze infusen ook vaak als preventie toegepast.

De chelatie-infusen voor aderverkalking nemen meer tijd in beslag, men zit rustig in een gemakkelijke stoel. Geadviseerd wordt om tussendoor iets te eten, omdat de bloedsuiker iets kan dalen. Er zijn ook meerdere infusen nodig, minstens twintig, doorgaans 2x per week.